Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
kelimelerinle doluyum.
Zaman gibi, madde gibi ebedî,
göz gibi çıplak,
el gibi ağır
ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
kelimeler..
Kelimelerin geldiler bana
yüreğinden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
onlar: ana
onlar: kadın
ve yoldaş olan..
Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar.
Kelimelerin insandılar..
Nazım Hikmet Ran / 1945
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder