“ Leyla. Leyla ben geldim. Açmıycak mısın gözlerini? Bak herkes burda. Senin uyanmanı bekliyorlar. Hadi Leyla. Ben de bekliyorum. Ben gerçi daha beklerim problem değil ama. Yani işte seni böyle görmek.
Keşke ben şimdi vakitsiz gelen bir bahar mevsimi olsam sen de bir meyve ağacı olsan. Dokunsam. Ellerimle can versem sana. Diyeceksin ki sen kimsin ki? Yani haklısın ben senin sevgilin sayılmam. Bir öyle takılmışlığımız da yok. Bir kafeye gidip bir çay kahve içmişliğimiz falan olmadı pek. Arkadaş bile sayılmayız ama işte yani. Anladın sen beni Leyla. Şimdi şey gibi. Yani benim hislerim. Bi birini görürsün, için böyle kıpır kıpır olur ya öyle. Sen benim yüreğimdeki o kıpırtısın Leyla fazlası değil.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder